Η συλλογικη ενεργεια

Αγαπητοι μας φιλοι Η συλλογικη ενεργεια εχει παρει μια δικη της μορφη, κυκλικη και φαρδια, αυτοι που γνωριζουν λενε οτι αυτο το συνολο που δημιουργηθηκε χωρις σκοπο αποτελει ενα αστροπλοιο, ενα ενεργειακο οχημα, και σκοπος του ειναι να επισκεφτει αλλα μερη του εαυτου μας σε αλλους χωροχρονους και να μεταφερει σ αυτους το μηνυμα της Ε Δ Ω  παρουσιας μας, καλωντας τους να ενωθουν ΜΑΖΙ μας.   Η τριτη διασταση  στην οποια ευρισκονταν η Γη μεχρι τον Οκτωβριο του 2008 ειναι η καθαρα υλικη διασταση οπως την εχουμε βιωσει μεχρι σημερα.    
Στην τεταρτη διασταση  που ειμαστε τωρα, η υλη εχει γινει πιο αραια και δονειται πιο γρηγορα, σαν μια προετοιμασια για την πεμπτη διασταση.    Ετσι η συχνοτητα των παλμων της Γης εχει αυξηθει απο λιγο πανω απο τις 7 που ηταν στην τριτη διασταση και πλησιαζει στους 13, ενω και η συνειδητοτητα των ανθρωπων αλλαζει και αφυπνιζονται, η διαισθηση τους ενεργοποιειται και ορισμενοι αποκτουν και τηλεπαθητικες ικανοτητες. Αυτο παντως δεν σημαινει οτι σημερα (Ιουνιος του 2010) εχουν γινει ολοι οι ανθρωποι τεταρτοδιαστατοι, ομως ο αριθμος τους καθημερινα αυξανει. Στην πεμπτη εν συνεχεια  διασταση που θα μεταβουμε η υλη γυρω μας και μεσα μας θα εχει μερικως αυλοποιηθει και θα γινει ακομη πιο αραια (αιθερικη), (το κενο μεταξυ των ατομων  σωματιδιων υλης θα γινει πολυ μεγαλυτερο), και θα παλλεται ακομη πιο γρηγορα.
 Επισης το πνευμα θα κυριαρχει επι της υλης και η σκεψη μας θα δημιουργει σιγα-σιγα την πραγματικοτητα μας, καθοδηγωντας την σε εναν βαθμο . Η κατασταση της πεμπτης διαστασης θα ξεκινησει στο τελος του 2012 και οι αλλαγες που θα προκαλεσει θα ολοκληρωθουν μεχρι το 2017.Οι τραπεζες δεν θα υπαρχουν στην  πεμπτη διασταση (παρα μονον υπο νεα μορφη στην μεταβατικη περιοδο) καθ οτι οι ανθρωποι εν γενει θα αυτοεξυπηρετουνται και θα μπορουν να υλοποιουν τα πραγματα που τους χρειαζονται.
Οι συναλλαγες μεταξυ τους εν γενει θα βασιζονται στην αξια  ‘‘ενεργεια’’ που εχουν αυτα που παιρνουν εν σχεση με αυτα που διδουν, που θα μετριεται σε μοναδες που θα μπορουν να καταχωρουνται πανω σε ‘‘εξυπνες’’ καρτες. Παντως, προσεθεσαν οτι προηγουμενως θα υπαρξει μεγαλη αναστατωση εκ του γεγονοτος οτι ο πολυς κοσμος θα αρνειται, η θα αδυνατει να επιστρεψει στις τραπεζες τα δανεια του, ενω ολο το παρον οικονομικο συστημα θα ανατραπει και θα αλλαξει. Επισης οσον αφορα, μεταξυ πολλων αλλων, στις εταιριες και τις υπηρεσιες που σχετιζονται με την παραγωγη και την χρηση των οπλων, και αυτες θα παψουν να υπαρχουν γεγονος που επισης θα δημιουργησει αναστατωση κυριως στις κυβερνησεις.
 Ακομη μεγαλο ενδιαφερον υπηρξε για το τι θα γινουν τα επαγγελματα του ιατρου  νοσηλευτη  εναλλακτικου - θεραπευτη, καθως και του δικηγορου  νομικου  δικαστικου - πολιτικου. Η απαντηση ειναι οτι και αυτα τα επαγγελματα θα καταργηθουν καθ οτι δεν θα υπαρχουν κανενος ειδους ασθενειες, αλλα ουτε και διενεξεις μεταξυ των ανθρωπων, οι δε νομοι που θα ισχυουν θα ειναι οι ‘‘συμπαντικοι’’.οι 6 και οχι τους 4 που γνωριζεται.
 Τελος οι ασχολουμενοι με τα μεταφυσικα οπως ‘‘καναλια’’, ‘‘μεντιουμ’’, ‘‘πνευματικοι οδηγοι’’ κλπ, θα πρεπει και αυτοι να αλλαξουν επαγγελμα, καθ οτι τις ιδιαιτερες ικανοτητες τους θα τις εχεται πλεον ολοι, οσοι θα εισαστε στην πεμπτη  διασταση.........Και τωρα παμε σε ενα θεμα το πως μπορειτε να δημιουργησεται το μελλον απο το αμορφο υλικο ΣΤΑ  ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙΗ σκεψη ειναι η μονη δυναμη που μπορει να δημιουργησει υλικα πλουτη απο το αμορφο πρωταρχικο υλικο.Το υλικο απο το οποιο δημιουργουνται ολα τα πραγματα ειναι ενα σκεπτομενο υλικο και μια σκεψη πανω σ αυτο το υλικο δημιουργει τη μορφη που περιεχει η σκεψη.Το π ρ ω τ αρχικο κινειται με βαση τις σκεψεις του.Καθε μορφη και διαδικασια που βλεπετε στη φυση αποτελει την ορατη εκφραση μιας σκεψης του πρωταρχικου υλικου.   
  Καθως το αμορφο πρωταρχικο υλυκο σκεπτεται μια μορφη παιρνει αυτη τη μορφη.Καθως σκεπτεται μια κινηση κανει αυτη την κινηση.Αυτος ειναι ο τροπος που δημιουργουναι ολα τα πραματα.Ζουμε σ ενα κοσμο σκεψης που ειναι μερος ενος συμπαντος σκεψης.Αυτο το συμπαν γεννηθηκε οταν η σκεψη-πηρε την μορφη των πλανητων και συνεχιζει να διατηρει αυτη την μορφη.Το σκεπτομενο υλικο παιρνει την μορφη της σκεψης του και κινειται συμφωνα μ αυτη την σκεψη.Με την σκεψη ενος συστηματος ηλιων και κοσμων που περιστρεφονται το υλικο παιρνει την μορφη αυτων των σωματων και τα κινει με βαση αυτη την σκεψη.
Με την σκεψη της μορφης μιας βελανιδιας που μεγαλωνει αργα το υλικο κινειται αναλογα και δημιουργει το δενδρο αν και μπορει να χρειαστει αιωνες για να ολοκληρωθει αυτη η δουλεια.Στην δημιουργικη διαδιακσια το αμορφο κινειται συμφωνα με τις γραμμες κινησης που εχει ηδη προδιαγραψει.Με αλλα λογια η σκεψη μιας βελανηδιας δεν προκαλει αμεσα την εμφανιση μιας ωριμης βελανιδιας,αλλα ξεκιναει την κινηση των δυναμεων που θα δημιουργησουν το δενδρο πανω στις ηδη προδιεγεγραμμενες γραμμες αναπτυξης.Καθε σκεψη μορφης που εντυπωνεται στο σκεπτομενο υλικο προκαλει την δημιουργια της μορφης η οποια ακολουθει παντα η τουλαχιστον γενικα τις γραμμες και δραστηριοτητες που ηδη εχουν προδιαγραφει.    
 Η σκεψη ενος σπιτιου με ορισμενη μορφη εαν αποτυπωνοταν πανω στο αμορφο υλικο μπορει να μιν προκαλουσε την αμεση εμφανιση του σπιτιου αλλα θα προκαλεσει την ενεργοποιηση των δημιουργικων δυναμεων που ηδη κινουνται στο εμποριο και στις επιχειρησεις σ αυτους τους τομεις ετσι ωστε να εχει ως αποτελεσμα την γρηγορη δομηση αυτου του σπιτιου.Και αν δεν υπηρχαν ηδη καναλια μεσα απο τα οποια αυτες οι δημιουργικες δυναμης θα μπορουσαν να δουλεψουν τοτε το σπιτι θα δημιουγειτο απο το πρωταρχικο υλικο χωρις να περιμενει την αργη διαδικασια του οργανικου και ανοργανου κοσμου.
Καμια σκεψη μορφης δεν μπορει να αποτυπωθει στο ομορφο πρωταρχικο υλικο χωρις να προκαλεσει την δημιουργια της μορφης.Ενα ατομο ειναι ενα κεντρο σκεψης και μπορει να δημιουργησει μια σκεψη.Καθε μορφη που ο ανθρωπος δημιουργει με τα χερια του πρεπει πρωτα να υπαρχει στην σκεψη του.
Δεν μπορει να δωση μορφη σε κανενα πραγμα εως οτου  σ κ ε φ τ ε ι αυτο το πραγμα.Εως τωρα η ανθρωποτητα εχει περιορισει τις προσπαθειες της ολοκληρωτικα στις εργασιες με τα χερια και τη χρηση των αισθησεων προασπαθωντας να αλλαζει η να τροποποιει τις μορφες που ηδη υπαρχουν.Η ανθωποτητα δεν εχει σκεφτει ποτε να προσπαθησει να προκαλεσει την δημιουργια νεων μορφον με την αποτυπωση της σκεψης στο αμορφο υλικο.
Οταν ενα ατομο δινει μορφη σε μια σκεψη του χρησιμοποιει τα υλικα που υπαρχουν στη φυση και ετσι δημιουργει μια οικονα της μορφης στο νου του.Οι ανθρωποι ως τωρα εχουν κανει πολυ λιγη η καμια προσπαθεια να συνεργαστουν με την αμορφη ευφυεια να δουλεψουν με τον Π α τ ε ρ α .Το ατομο δεν εχει ονειρευτει οτι μπορει να δημιουργησει οπως ο Πατερας.Ενα ατομο τροποποιει τις υπαρχουσες μορφες με χειρωνακτικες εργασιες και δεν σκεπτεται καν την ιδεα οτι μπορει να δημιουργησει πραματα απο το αμορφο υλικο απλως εντυπωνοντας τις σκεψης του πανω του.Θα αποδειξουμαι οτι μπορει να το κανει αυτο θ αποδειξουμαι οτι καθε ανθρωπος μπορει να το κανει αυτο και θα δειξουμαι τον τροπο.
Σαν πρωτο βημα θα πρεπει να θεμελειωσουμαι τρεις βασικες αρχες.Πρωτον> υπαρχει ενα πρωταρχικο αμορφο υλικο απο το οποιο ειναι φταγμενα ολα τα πραγματα.Ολα τα φαινομενικα διαφορετικα στοιχεια ειναι διαφορετικες εκφρασεις του ενος στοιχειου.Ολες οι μορφες που εμφανιζονται στην οργανικη και ανοργανη φυση ειναι διαφορετικα σχηματα φτιαγμενα απο το ιδιο πραγμα.Και αυτο το πραγμα ειναι σκεπτομενο υλικο.Η σκεψη στο σκεπτομενο υλικο παραγει μορφες.Ο ανθρωπος ειναι ενα κεντρο σκεψης με δυνατοτητα πρωτοτυπων σκεψεων.Εαν ενα ατομο μπορεσει να επικοινωνησει τη σκεψη του στο πρωταρχικο σκεπτομενο υλικο μπορει να προκαλεσει την δημιουργια Η ΤΗΝ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΑΥΤΟΥ ΠΟΥ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ.Για να συνοψησουμε.  
Υπαρχει ενα σκεπτομενο υλικο απο το οποιο ολα τα πραγματα δημιουργουνται και το οποιο στην πρωταρχικη μορφη του διαπερνα εμποτιζει και γεμιζει ολα τα κενα του συμπαντος.Μια σκεψη που αποτυπωνεται σ αυτο το υλικο δημιουργει το πραγμα που απεικονιζει η σκεψη.Ενα ατομο δημιουργει μορφες στη σκεψη του και αποτυπωνοντας την σκεψη στο αμορφο υλικο μπορει να προκαλεσει την υλοποιηση του πραγματος το οποιο σκεπτεται.   
 Μπορει να αναρωτιεστε αν μπωρουμε να αποδειξουμαι αυτα που εχουμαι διατυπωσει και χωρις να μπουμε σε λεπτομεριες θα σας πουμε ΝΑΙ μπορουμε και μπορειτε και εσεις μεσα απο απο τη λογικη και με εμπειρικα αποτελεσματα που θα αρχισεται να τα αυτοβελτιωνεται οταν δειτε αυτο οτι ετσι δουλευει.
Αναζητωντας αυτα που προυπαρχουν της μορφης και της σκεψης φτανω σε ενα πρωταρχικο σκεπτομενο υλικο και αναζητωντας  αυτα που επονται του σκεπτομενου υλικου φτανω στην δυναμη του ανθρωπου να προκαλει την υλοποιηση του πραγματος το οποιο σκεπτεται.Με τον πειραματισμο διαπιστωνω οτι αυτη η λογικη ειναι σωστη.Αυτη ειναι και η πιο ισχυρη αποδειξη.Οι ανθρωποι πλουτιζουν οταν δρουν με ενα συγκεκριμενο τροπο και για να το επιτυχουν αυτο πρεπει να μπορουν να σκεφτουν με ενα συγκεκριμενο τροπο.  
  Ο τροπος δρασης ενος ατομου ειναι κατευθειαν αναλογος με τον τροπο που σκεπτεται για τα πραγματα.Για  να δρασετε με τον τροπο που θελετε σημαινει να σκεπτεται την ΑΛΗΘΕΙΑ ανεξαρτητα απο τα φαινομενα.Καθε ατομο εχει την φυσικη και εγγενη δυναμη να σκεπτεται αυτο που θελει να σκεπτεται.Ομως ειναι αληθεια οτι χρειαζεται πολυ μεγαλυτερη προσπαθεια για να σκεπτεται αυτα που θελει και για να μιν ακολουθει τις σκεψης που του προκαλουνται εξαιτιας αυτων που βλεπει τηλεοραση εφημεριδες και γενικα τα ΜΜΕ..
Το να σκεπτευαι καποιος την αληθεια ανεξαρτητα απο τα φαινομενα απαιτει σκληρη εργασια και περισσοτερη δυναμη απο οποιαδηποτε αλλη εργασια που καποιος καλειται να κανει.Δεν υπαρχει αλλη εργασια την οποια ο περισσοτερος κοσμος προσπαθει να αποφυγει να κανει απο την συνεχομενη και συνειδητη σκεψη.Ειναι η πιο σκληρη εργασια στον κοσμο.Αυτο ισχυει ιδιαιτερα οταν η αληθεια ειναι διαφορετικη απο τα φαινομενα.
Καθε φαινομενο στον ορατο κοσμο τεινει να δημιουργησει μια αντιστοιχη μορφη στο νου που το παρατηρει και αυτο μπορει να αποφευχθει μονο κρατωντας στο νου την ΑΛΗΘΕΙΑ.Οταν παρατηρεις το φαινομενο της φτωχιας δημιουργουνται αντιστοιχες μορφες στο δικο σου νου εκτος αν κρατας στο νου την δικη σου αληθεια οτι δεν υπαρχει φτωχια υπαρχει μονο αφθονια.
Η ικανοτητα να σκεπτεσαι την υγεια οταν περικυκλωνεσαι απο το φαινομενο της αρρωστιας δημιουργει αρρωστια απαιτει δυναμη αλλα οποιος αποκτα δυναμη γινεται κυριος του νου του.Αυτο το ατομο μπορει να κατακτησει την μοιρα και να αποκτησει οτι θελει.Αυτη η δυναμη μπορει ν αποκτηθει οταν συνειδητοποιησετε οτι το βασικο στοιχειο που βρισκεται πισω απο ολα τα φαινομενα ειναι η υπαρξη ενος σκεπτομενου υλικου απο το οποιο και μεσω του οποιου Ο Λ Α ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ.
Κατοπιν πρεπει να κατανοησετε την ΑΛΗΘΕΙΑ οτι καθε σκεψη που υπαρχει μεσα στο σκεπτομενο υλικο γινεται μορφη και οτι ενα ατομο μπορει να αποτυπωσει τις σκεψης επανω σε αυτο ωστε να προκαλεσει την μορφοποιηση και την υλοποιηση αυτων των σκεψεων.Οταν το συνειδητοποιησετε αυτο φευγει ολος ο φοβος και η αμφιβολια γιατι πια γνωριζετε οτι μπορειτε να δημιουργησετε αυτο που θελετε να εχετε και να γινετε αυτο που θελετε να γινετε.
Σαν πρωτο βημα αν θελετε να δημιουργησετε κατι πρεπει να πιστεψετε τις βασικες δηλωσεις που παρουσιαστηκαν πριν....  ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΣΚΕΠΤΟΜΕΝΟ ΥΛΙΚΟ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΗ ΤΟΥ ΜΟΡΦΗ ΔΙΑΠΕΡΝΑ ΕΜΠΟΤΙΖΕΙ ΚΑΙ ΓΕΜΙΖΕΙ ΟΛΑ ΤΑ ΚΕΝΑ ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ,ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΠΟΥ ΑΠΟΤΥΠΩΝΕΤΑΙ Σ ΑΥΤΟ ΤΟ ΥΛΙΚΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΑΠΕΙΚΟΝΙΖΕΙ Η ΣΚΕΨΗ. ΕΝΑ ΑΤΟΜΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΜΟΡΦΕΣ ΣΤΗ ΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΤΥΠΩΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ ΣΤΟ ΑΜΟΡΦΟ ΥΛΙΚΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΣ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΣΚΕΠΤΕΤΑΙ.
Ειναι αυτο που εμεις ονομαζουμαι με λιγοτερα λογια οτι  η ιδεα γεννηθηκε απο την αισθηση και η αισθηση αποτυπωσε την ιδεα και η ιδεα πηρε μορφη η αρχικη συλληψη μιας πραγματικοτητας ειναι μια αισθηση.Πρεπει να απορριψετε ολες τις αλλες θεωριες για το συμπαν και πρεπει να εμμεινετε στα ανωτερω εως οτου αυτα αφομοιωθουν στο νου σας και γινουν  καθημερινος τροπος σκεψης σας.Διαβαστε αυτες τις δηλωσεις ξανα και ξανα.Αποστηθιστε καθε λεξη στη μνημη σας και συλλογιστειτε πανω σ αυτα εως οτου τα πιστεψετε.
Αν εχετε αμφιβολιες να τις αποριιψετε αμεσως και μπειτε παλι στην σειρα του κυκλου σας τα ειχαμε πει στο ποστ...ελατε να κανουμε τρενακι 24(5(2008Χαριτολογοντας ποιητικα θα μπορουσαμε να πουμε.  Δηλωνοντας μονοφθαλμοι βρεθηκατε στην αρχη οι δε ακολουθησατε και μπηκατε στην γραμμη. Στου μπροστινου σας τον ωμο τα χερια πισινου σας ωθουντες και ωθουμενοι πατε απο ε δ ω για αλλου.Τους πισινους σας σαν ρωτησα ορε τραβατε που?Οι μπροστινοι μας ξερουνε εμεις να τους ωθουμε αυτοι τον δρομο βρισκουνε και εμεις ακολουθουμε.
Και μπροστινους σας σαν ερωτησα ορε τραβατε που?Εμεις να οδηγουμε οι πισινοι μας ξερουνε που μας ωθουνε και εκει εμεις απλα δ η λ ω σ α μ ε  και αυτοι ακολοθουνε.ΕΡΧΕΤΑΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΦΙΛΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟ ΤΕΛΟΣ....Παπανδρεου+Καραμανλη+Μητσοτακη.Μητσοτακη+Παπανδρεου+Καραμανλη....+..+...+Δεν θα εχετε αλλο αρχηγους να λετρεψεται κανενα προφητη  προσκυνησεται και κανενα θεο να πιστεψετε..ΓΙΑΤΙ εσεις ειστε ολα αυτα ο Αρχηγος,της Ψυχης σας ο  Προφητης του Ανωτερου Εαυτου σας και  ο Θεος της πραγματικης ενεργειας σας.Δεν θα ειστε αλλο οι ιδεες των αλλων αν ξεκινηστε να κινηστε στο Τ Ω Ρ Α...αυτο το Τωρα θα σας κανει να θυμηθητε των σκοπο της ζωης σας...Ηταν ενα αφιερωμα για ολους εσας και να να εχετε φετος περισσοτερη ισσοροπια και αρκετη ομορφια μεσα σας τοτε  ολα γυρω σας θα γεινουν ακομη πιο ομορφα..*μακρια απο τηλεοραση εφημεριδες περιοδικα και κοντα στην μουσικη τεχνες βιβλια φιλους

ενας φανταστικος διαλογος

ενας φανταστικος διαλογος… ΛΟΙΠΟΝ ΘΑ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΝΑ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΕΤΕ ΘΑ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ.. ΑΠΟΤΡΕΠΩ ΚΑΘΕ ΦΑΝΑΤΙΚΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ.. ΔΕΝ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ…
ΑΠΑΝΤΗΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ [ ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΝΟΕΡΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΣΩΚΡΑΤΗ ] Αξιότιμον κοσμικήν ενέργειαν κυρίου Clarence Darrow (1857-1938),
Οδός Αειζώου πυρός
ΑριθμόςΤά πάντα ρεί
Πόλις Άγνωστος Γαλαξίας
Χώρα Σύμπαν
Κοινοποίηση. Διδάκτορα Ιωάννην, Νεοκλήν Φιλάδελφον, Μ. Ρούσσον
Αγαπητέ Clarence,
Απόλυτα συμερίζομαι τις απορίες σου καί τις επαυξάνω με τις δικές μου.
Θαρρώ πώς θα πρέπει εν πρώτοις να επιχειρήσουμε μία μικρή ανάλυση της ταυτότητας τής λέξης “Θεός”. Εν συνεχεία διά της συγκριτικής επαγωγής ίσως κατορθώσουμε να οδηγηθούμε σε κάποια συμπεράσματα πού θα μας βοηθήσουν στην απάντηση των ερωτήσεών μας.
Έλα λοιπόν, φίλε μου, πρώτα να επικαλεσθούμε τη φώτιση τού ογδοντάκις παππού μας Σωκράτη. Μόνο πού γιά να γίνη αυτό θα πρέπη, εάν συμφωνής, να πάμε να τον βρούμε, έστω νοερά, με τη φαντασία μας να συμμετάσχουμε σε ένα διάλογο μαζί του. Συμφωνείς;
“Ναί;”
“Εμπρός λοιπόν, πάμε”
&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&&..
“Χαίρε Σώκρατες, της λογικής λογικώτερε, τών φιλοσόφων σοφώτατε”
“Χαίρετε κι’ εσείς της σκέψης γυμνασίαρχοι Clarence καί Ζείρων”
Zείρ. “Υμετέρας σοφίας αιτούμενοι, ώ διδάσκαλε, τινας ρανίδας….”
Σω. “Λέγε, ρε Ζείρων, τι τρέχει, άσε τα λιβανίσματα”
Ζείρ. “Τό παιδί από δώ έχει κάποιες απορίες σχετικά με το θεό”
Σω. “Ν’ ακούσω”
Clar. “Ποιός είναι ο θεός, ώ ιερέ μας πρόγονε;”
Σω. “Ο Ζεύς, βέβαια, καί πάψε τις προσφωνήσεις, φίλε”
Clar. “Nαί, καλά, βέβαια, τότε στήν εποχή σου στην Ελλάδα. Όμως εν συνεχεία ένας άλλος θεός πήρε τ’ απάνω χέρι, ο Ζεύς έφαγε κουτρουβάλα από τον Όλυμπο μαζί με τη γυναίκα του, τά παιδιά του, τώρα ο κόσμος λατρεύει τον εβραίο IHVH, Γιαχβέ, ή Γιεχωβά, δέν τάμαθες εκεί μέσα στο Σύμπαν της κοσμικής ενέργειας πού κινείται το Είναι σου;”
Σω. “Κάτι άκουσα, κάποια παραμύθια, γιά κάποιον πού έφτιαξε, λέει, τον κόσμο σε επτά ημέρες καί βάλθηκα να κάνω καζούρα στον Ηράκλειτο, πού μας έλεγε ότι “τόνδε τον κόσμον ουδείς τών θεών ή ανθρώπων εποίησεν..”.χά, χά, χά”
Ζείρ. “Γιά τον Αδάμ, την Εύα καί τον όφι άκουσες, δάσκαλε;”
Σω. “Ωραίο παραμύθι, μιά βραδυά πού δεν είχα ύπνο μού το διηγήθηκαν κι’ αμέσως μ’έπιασε νύστα, αληθινά, πολύ ωραίο παραμύθι”
Cla.”Πάνω σ’ αυτό θέλουμε τη γνώμη σου, εξοχώτατε της γνώσης”
Σω. “Πέσε, φίλε, την ερώτηση κι’ άσε τα κοσμητικά επίθετα, βγάζω σπυράκια”
Cla. “Τί γνώμη έχεις γι’ αυτόν το θεό ; Θέλω να πώ, νά, πώς τον βρίσκεις σε σχέση με τον Δία ; Είναι πιό πραγματικός ; Πιό αληθινός;”
Σω. “Τί γένους είναι αυτός ο θεός ; Ποιό είναι το φύλο του ;”
Cla .”Άρρεν βεβαίως”
Σω. “Πολύ εύκολα ξεστομίζεις το “βεβαίως”, φίλε. ‘Εχει πέος; όρχεις; τά έχει δεί κανείς;”
Ζείρ.- Cla. “Μά………”
Σω. “Τί μά καί μού, ρε παιδιά, σάς ρώτησα άν τα έχει δεί κανείς, όπως βλέπουμε τα σχετικά τού Διός πάνω σε χιλιάδες αγγειογραφίες καί γλυπτά”
Cla. Όχι, απ’ ότι ξέρω μόνο ο Μιχαήλ Άγγελος καί κάποιοι άλλοι ζωγράφοι της Αναγέννησης τόλμησαν να ζωγραφίσουν το πρόσωπό του, μα γιά τα γεννητικά του όργανα, βρέ Σωκράτη, αυτό θα ήταν βλασφημία, υποθέτω”
Σω. Λάθος υποθέτεις, φίλε. Αυτός ο θεός δέν είπε ότι έκανε τον άνθρωπο “κατ’ εικόνα καί ομοίωσή του “; Άν λοιπόν έφτιαξε, όπως ισχυρίζονται εβραίοι καί χριστιανοί, τον πρώτο άνδρα, τον Αδάμ, με πέος και όρχεις αυτό δέν σημαίνει ότι καί ο ίδιος διαθέτει αυτά τα όργανα ; Πού είναι η βλασφημία ; Πού είναι τα όργανά του;”
Ζεί. “Μά εσύ, ώ Σώκρατες, δέν μας διδάσκεις ότι όσο ξεφεύγουμε και απολυτρωνόμαστε από τη σάρκα τόσο προσεγγίζουμε το θείο, το άπειρο κάλλος;”
Σω. “Άλλο το θείο στην πνευματική του τελειότητα της φιλοσοφικής προσέγγισης, κι’ άλλο ο θεός στην αφελή του θεώρηση ως υπαρκτού όντος, είτε τον σκαλίζει ο Πραξιτέλης είτε τον ζωγραφίζει ο Μιχαήλ Άγγελος, αγαπητέ Ζείρων. Γι’ αυτό επιμένω στην ερώτηση. Έχει πέος και όρχεις αυτός ο θεός τών εβραίων καί των χριστιανών, όπως έχει ο Ζεύς, ο Θεός τών Ελλήνων;”
Cla. “Αδύνατον να απαντηθή αυτή η ερώτηση, δέν υπάρχουν στοιχεία”
Σω. “Τότε, φίλε μου, πώς να απαντήσω στην ερώτησή σου άν είναι πιό πραγματικός, πιό αληθινός από τον Δία;”
Cla, “Εντάξει, δάσκαλε, περνάω στην επόμενη ερώτηση. Γιατί ο θεός είναι τόσο σκληρός στις γυναίκες καί στά φίδια;”
Σω. “Πλάκα μού κάνεις, ρε φίλε ; Ο Ζεύς σκληρός με τις γυναίκες; Πού έχει κορφολογήσει τις μισές παρθένες της Ελλάδας κι’ έχει σπείρει στρατιές θεών καί ημιθέων; Όσο γιά το φίδι, πού λές, αυτός δέν έβαλε δύο κι’ όλας, όχι ένα, πάνω στο κηρύκειο τού Ερμή, σύμβολο θεικής εύνοιας πρός αυτόν τον εκπρόσωπο τού ζωικού βασιλείου;’
Cla. “Όχι, όχι, δέν αναφέρομαι στο Δία. Στόν άλλο το θεό αναφέρομαι, τον Γιαχβέ.”
Σω. “Καλώς, άσε με όμως πρώτα να σού κάνω μία ερώτηση. Ο Αδάμ, όπως είπαμε, είχε πέος καί όρχεις. Γνωρίζεις άν τα χρησιμοποιούσε;’
Cla. “Υποθέτω ναί, πρός ούρησιν”
Σω. “Γιά την ούρηση μόνο το πέος αρκεί, γιά να υπάρχουν οι όρχεις όμως πάει να πεί ότι κάποια άλλη διεργασία της Φύσης επιτελείται, αυτό πού αποκαλείται δημιουργία σπερματικού υγρού καί εκτονώνεται με τη ζεύξη τών δύο φύλλων. Μέ άλλα λόγια, την πλάκωνε ο Αδάμ την Εύα πρίν φάνε το μήλο, ναί ή όχι;’
Cla. “Δύσκολη η ερώτηση, τόσο η εβραική όσο καί η χριστιανική πραγματεία σιωπούν επί τού θέματος”
Ζεί. “Εγώ πιστεύω ότι μάλλον ναί, ειδάλλως θα τού πρήζονταν τα ούμπαλα από το σπερματικό υγρό”
Σω. “Ωραία, καί ο θεός Γιαχβέ τί έκανε ; τον ηδονοβλεψία;”
Ζεί. “Το παρατραβάς, δάσκαλε. Τί θέλεις να μας πής δηλαδή, ότι ο θεός έχει σεξουαλικές διαστροφές;”
Σω. “Εγώ δε λέω τίποτα. Εσείς μιλήσατε γιά “κατ’ εικόνα και ομοίωση”, καί μόλις τώρα δά είπες “τί θάκανε ο Αδάμ, θα τού πρήζονταν τα ούμπαλα απ’ το σπερματικό υγρό”. Τού θεού του, δηλαδή γιατί να μήν τού πρήζονταν, αφού διέθετε μία από τα ίδια;”
Ζεί. Cla. “Μάς βάζεις πολύ δύσκολα δάσκαλε, οποιαδήποτε απάντηση θα συνιστούσε βλασφημία, στην εποχή της “Ιεράς Εξετάσεως” θα μας έκαιγαν ζωντανούς”
Σω. “Εντάξει, προχωρώ με άλλη ερώτηση. Είπατε ότι αυτός ο θεός έκανε ένα γιό. Πώς τον έκανε;”
Cla. “Δίνοντας στην Παναγία να μυρίση έναν κρίνο”
Σω. “Δηλαδή πιό διαστροφή κι’ από τον στοματικό έρωτα, καταλαβαίνετε τί μού λέτε ; Mού μιλάτε γιά…..ρινικό έρωτα !!!”
Ζεί. “Δίκηο έχεις, δάσκαλε. Άσε το άλλο, το πιό σημαντικό. Ότι ο κρίνος δέν έχει μυρωδιά, μόνο μιά κίτρινη γύρη πού βάφει τα χέρια. Λές αυτό να είναι το σπέρμα τού Γιαχβέ; “
Σω. “Κι’ απ’ ότι ξέρω, αυτός ο Γιαχβέ, μόνο το γιό του κάλεσε να καθήση δίπλα του από δεξιά στο θρόνο, αυτήνε πού τού τον έκανε την έφτυσε. Έμαθα μάλιστα ότι μόλις το 451μχχ η χριστιανική εκκλησία την ανακήρυξε με χίλια ζόρια “Παναγία”. Ντροπής πράματα, ρε παιδιά. Τί σύγκριση μπορώ να κάνω, κύριε Clarence μου με τον Ζήνα, τον Δία, πού είχε την Ήρα του τιμημένη και στογγυλοκαθισμένη δίπλα του με όλα της τα οφίτσια κι’ όλες τις θεικές τιμές της;
Cla. “Παρ’ όλη την αμηχανία πού νοιώθω, ώ Σώκρατες, δεν μπορώ να μήν παραδεχτώ ότι έχεις δίκηο. Αρχίζω να βλέπω τα πράγματα πιό καθαρά, πολλά ξεδιαλύνονται μέσα μου, όπως παραδείγματος χάριν το “φύλλον συκής” πού δέν μπορούσα να εξηγήσω γιατί τού έδωσε στα νεύρα τού Γιαχβέ. Τώρα το καταλαβαίνω. Τού σταμάτησε την ευκαιρία της κατά το μάλλον ή ήττον διεστραμμένης ικανοποίησης να παίρνη μάτι την Εύα γυμνή καί, το χειρότερο, το ότι σταμάτησε η λεγάμενη να το κάνη με τον Αδαμάκο της μπροστά στα μάτια τού Κυρίου.”
Ζεί. “Τώρα πού το σκέφτομαι, σεόσα γλυπτά ή αγγειογραφίες έχω δεί ο Ζεύς αναπαρίσταται σφριγηλός, τις πιό πολλές φορές γυμνός, τριαντάρης, άντε σαραντάρης, ακμαίος, άντρακλας με τα όλα του. Ενώ ο Γιαχβέ…..άστα να πάνε…γέρος, με μακρυά άσπρα γένεια, άγριος, βλοσυρός, μοχθηρός, αγέλαστος, κομπλεξικός με τις γυναίκες, ακόμα καί με τα βρέφη, πού βάνει τούς παπάδες να τα πνίγουν στις κολυμπήθρες, τί να πώ, ρε παιδιά, μάλλον θά έπρεπε να καλέσουμε τον κύριο Φρόυντ να μάς αναλύση από τι σύμπλέγματα πάσχει ο θεός των εβραίων συμπατριωτών του”
Σω. “Νομίζω ότι αυτή η λεπτομέρεια της ηλικίας, πού έθιξες, Ζείρων, είναι πολύ σημαντική. Πρώτον. Γιατί ο εμπνευσμένος Μιχαήλ Άγγελος παριστάνει τον Γιαχβέ ασπρομάλλη γέρο, δηλαδή παπού τού κερατά, αντί να τον παραστήση όμορφο, ξυρισμένο, καλοκάγαθο καί χαμογελαστό πατέρα; Γιατί πρέπει ο κόσμος να τον φοβάται αντί να τον αγαπάη; Εσείς μπορείτε να αγαπήσετε κάτι πού φοβόσαστε; Σάν να λέμε τον Χάρο; Θά μπορούσατε να είχατε πατέρα σας τον Χάρο;
Δεύτερον, καί σπουδαιότερον. Άν ο θεός είναι αθάνατος τούτο δέν σημαίνει αυτόματα ότι επιλέγει την αιώνια νεότητα; Εάν σας έλεγαν ότι μπορείτε να μείνετε αθάνατοι δέν θα προτιμούσατε αυτό να σας συμβή σε μιά αιώνια νεότητα απ’ ότι σε ένα αιώνιο γήρας; Εγώ τουλάχιστον θα προτιμούσα χίλιες φορές να παραμείνω νέος και ωραίος σάν τον Αλκιβιάδη, παρά γέρος καί άσχημος, όπως είμαι τώρα πού με βλέπετε.
Άσε πού αυτό το γήρας τού θεού με βάζει σε σκέψεις. ΜΟΝΟΝ ΟΤΙ ΠΕΘΑΙΝΕΙ ΓΕΡΝΑΕΙ, φίλοι μου. Οπότε κατ’ ανάγκην και ο περί ού ο λόγος θεός ΑΡΓΑ Η ΓΡΗΓΟΡΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΗ, εστέ βέβαιοι. Καί μάλιστα, το χειρότερο γι’ αυτόν είναι ότι θά πεθάνη ανέραστος, αποκηρυγμένος, αφίλητος, ξεχασμένος από τούς ανθρώπους πού επί τόσες γενηές βασάνισε με τη μοχθηρία, τη σατραπεία, την παρά φύσιν ζωή και τα ένοχα διεστραμμένα συμπλέγματά του “.
Cla. “Καί ο όφις, δάσκαλε; Πάντα θα είναι κατηραμένος να περπατάη με την κοιλιά;”
Σω. “Μήν ξεχνάμε τούς δράκους. Φίδια ήτανε κι’ αυτοί. Φτερωτά. Γνωρίζεις, αγαπητέ φίλε ότι από το φαρμάκι βγαίνει το φάρμακο, δέν είν’ έτσι; Έτσι λοιπόν κάποια στιγμή κι’ από το ερπετό θα ξεπηδήσουν οι ερπύστριες τών ερπυστριοφόρων πού θα χαράξουν καί θα στρώσουν τούς νέους δρόμους γιά τον Όλυμπο. Καί τότε…..μαύρα φίδια πού σε φάγανε Κύριε Γιαχβέ !!!”
ΖΕΙΡΩΝ
ΜΑΔΑΓΑΣΚΑΡΗ

Δέον καί ιδεώδες

Δέον καί ιδεώδες είναι νά γνωρίζουν οι άνθρωποι τι πιστεύουν,γιατί τότε είναι νοήμονες και ως νοήμονες και ευφυείς λειτουργούν και αναπτύσσουν πολιτεία νοημόνων και ευφυών.Οσο περισσότερο γνωρίζουν,τόσο περισσότερο αναπτυγμένη είναι η κοινωνία.Η αμάθεια γενάει πνευματική φτώχια,καθυστέρηση και υποβίβαση του ανθρώπου.Πάνω στήν αμάθεια στηρίζεται ο σχηματισμός ποιμνίων.
Γνώρισμα λοιπόν των ποιμνίων,είναι η αμάθεια, η έλλειψη λογικής,η έλλειψη ευφυίας και η κυριαρχία του ασυνειδήτου, του αμόρφου συναισθήματος και η καταρράκωση της προσωπικότητας.
Η ανακάλυψη του ανθρωπίνου λόγου ως βασικού στοιχείου για τη ζωή και την ανάπτυξη της κοινωνίας ήταν σημαντικότερη από την ανακάλυψη της φωτίας.
Δια της λογικής του ο άνθρωπος αποκτά γνώση δια τον κόσμο και τον εαυτό του και δια της γνώσεως γνωρίζει την αλήθεια και έτσι εζανθρωπίζεται.
Ο εξανθρωπισμός φέρνει τον πολίτη του καλού και του αγαθού,φέρνει την πολιτεία της ευφυίας και της προόδου.Αυτή η κοσμοαντίληψη ονομάστηκε Ανθρωπισμός και αποτέλεσε την βάση και την ουσία του Ευρωπαικού Διαφωτισμού κατά την Αναγεννηση μετά τον 16ο αιώνα.
Δια του λόγου και Ανθρωπισμού αναπτύσσεται ο νοήμων,ενάρετος και υπεύθυνος άνθρωπος εις βάρος του αμαθούς,ποιμνιοποιημένου και ταπεινού.
Η ανακάλυψη του Ανθρωπισμού δεν είναι της Αναγεννήσεως,αλλά αρχαιοελληνική.Απο τον Όμηρο και τον Ησίοδο φαίνονται τα πρώτα δείγματα του ορθού λόγου,αλλά κύριος θεμελιωτής της ανθρώπινης λογικής είναι ο Ηράκλειτος.Kατόπιν αυτού εδραιώνεται ο λόγος ως στοιχειώδης και ουσιαστική αρχή δια τον σχηματισμό του Ελληνικού Πνεύματος και πολιτισμού.Η γενική και σπουδαία αντίληψη ήταν ότι δια της λογικής και της γνώσεως φτάνει ο άνθρωπος να γίνει θεός,αφού θεός και άνθρωπος προέρχονται εκ της ιδίας ουσίας,όπως έλεγε ο Πίνδαρος.
Κατω από αυτές τις αντιλήψεις προέκυψε το Ελληνικό μεγαλείο και εδραιώθηκε η ανυψωτική τροχιά του Παγκοσμίου Πνεύματος,όπως τόνισε ο Hegel.Αυτή όμως η ανθρωπιστική,διαφωτιστική πορεία του κόσμου ανακόπηκε από το χριστιανισμό,ο οποίος εισήγαγε στην Ελλάδα την ιουδαική αντίληψη της εξ αποκαλύψεως αληθείας και την κατάργηση του λόγου.Το αποτέλεσμα ήταν να μετατραπεί ο ευφυής,υπεύθυνος,φιλοσοφικός,επιστημονικός και ενάρετος πολίτης σε ποίμνιο διαφόρων ποιμαντοριών και ποιμνιοστασίων.Το αποτέλεσμα είναι τραγικό.
Η θαυμάσια αυτή χώρα έχει μεταβληθεί σε ένα μεγάλο ποιμνιοστάσιο,στο οποίο κυριαρχεί το ποίμνιο υπό την ηγεμονία και δεσποτεία ποιμένων και ποιμαντόρων.
Εκ των πραγμάτων δε,έχουν δημιουργηθεί δύο Ελλαδες,η πνευματική και η γεωγραφική.Η μεν πνευματική κατέχεται από τους λίγους συνειδητοποιημένους Ελληνες,η δε γεωγραφική από το ρωμανικό ποίμνιο των ποιμαντόρων.Ενώ η χώρα ποιμνιοκρατείται,το ποίμνιο δεν έχει γνώση της ποιμνιακής του καταστάσεως και συνεχίζει την κοίτη του ποταμού του.
Η αναθεώρηση και ανασυγκρότηση της συνειδήσεώς μας ως Ελλήνων αποτελεί σήμερα επιτακτική ανάγκη δια την μετεξέλιξη μας και επιβίωσή μας στην εκτυλισσόμενη παγκοσμιότητα.Ένα τεράστιο παγκόσμιο κύμα φαίνεται πως γιγαντώνεται δια να σαρρώσει έθνη και συνειδήσεις.Είναι δε αυτό αδυσώπητο και υπέρογκο.
Αλλοίμονο λοιπόν στους αδυνάτους του κόσμου,θα χαθούν κάτω απο τον όγκο του.
Αποτελεί δε ιστορικό εγκλημα και έγκλημα κατά του πολιτισμού να χαθεί το ελληνικό έθνος.
Φέρουμε συνεπώς ιστορική και ηθική ευθύνη και υποχρέωση να ανασυγκροτήσουμε την ύπαρξή μας.Αυτή η διαδικασία οφείλει να γίνει με κάθαρση της συνειδήσεώς μας και η απαλλαγή απο τον ιουδαιοχριστιανισμό αποτελεί πλέον ανάγκη και προυπόθεση δια την ανύψωση του Έλληνα γιατί Ελλην και χριστιανός είναι ασύμβατες έννοιες.Είναι πλέον καιρός να αφήσουμε στην ιστορία την ποιμνιοποίησή μας και δουλεία μας,καθώς και όλα τα ποιμνιοστάσια και δουλοστάσια που οι αιώνες της σκλαβίας μας μας έχουν κληροδοτήσει.


Η εισαγωγή από το βιβλίο του Τρύφωνα Ολύμπιου,Ποίμνιο η Έλληνας;